Ο ΑΓΙΟΣ Της ΜΟΝΑΞΙΑΣ

της Ιωάννας Καρυστιάνη

Ο χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου μυθιστορήματος ως «παλιομοδίτικο», έστω και μέσα στη διφορούμενη ή και πολύσημη ερμηνεία των εισαγωγικών, από μεγάλο μέρος της κριτικής, προκαλεί μια μικρή δυσφορία και ενίοτε θυμό, καθώς υποδόρια σχηματίζεται ο  κανόνας της λογοτεχνικής «συγχρονικότητας» με την εξής συνήθη θεματολογία: Κολωνάκι ή βόρεια προάστια, ΜΜΕ, δημοσιογράφος ή δικηγόρος (εδώ που τα λέμε οι τελευταίοι πάντα ήταν «σύγχρονοι»), επιχειρηματίας, στριπτιτζάδικο, καλλονή μετανάστρια, ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης στην Ευρώπη.

Βιβλία όπως «Ο άγιος της μοναξιάς» που δεν εμπίπτουν στην συγκεκριμένη κατηγορία, καθώς τα πρόσωπα δεν πρωταγωνιστούν στην επικαιρότητα και τα γεγονότα διαδραματίζονται στην ελληνική επαρχία, στην περίπτωσή μας σε Κυκλαδονήσι, αντιμετωπίζονται με τη συγκαταβατικότητα του πρωτευουσιάνου απέναντι στον επαρχιώτη.

Κάποτε ο Νίτσε είχε πει ότι ενώ η τρελά είναι πολύ σπάνια στον άνθρωπο είναι συχνότατη στους λαούς και τα έθνη. Η Στέλλα Σαλαγιά, φυσικός κοντά στα σαράντα με απανωτές προσωπικές αποτυχίες (θα προτιμούσαμε η συγγραφέας να περιόριζε τη συσσώρευσή τους) ερωτεύεται τον Σίμο Σεμερτζίδη, ιδιόμορφο, μόνιμο κάτοικο του νησιού.

Ζει κάτω από την άγρυπνη επιτήρηση της μάνας του Κλαίρης από την οποία προσπαθεί να ξεφύγει ψάχνοντας μάταια για δουλειά, ενώ μέσα του το βάρος δύο θανάτων, του μεγαλύτερου αδελφού του που για χάρη του τού δίνουν και το όνομα του και του παραγκωνισμένου πατέρα του, δεν του επιτρέπουν να ισορροπήσει και να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του.

Ο μονόδρομος προς την τρέλα, τη δολοφονία και την μοναξιά είναι αναπόφευκτος, ενώ γύρω τους ο κόσμος του νησιού βουλιάζει στην χειμωνιάτικη απελπισία και στις φρενιτικές ανοιξιάτικες προετοιμασίες για την επικείμενη έλευση των τουριστών μεταμορφωνόμενος σε θλιβερή καρικατούρα.

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι η δυναμική του θέματος, η οξύτητά του, δεν ταιριάζει με τον μελωδικό ρυθμό του και τη λυρική του έκφανση, ειδικά στα τελευταία κεφάλαια. Κάποιος άλλος να υποστηρίξει το ακριβώς αντίθετο. Πως το κυμάτισμα του κειμένου διασφαλίζει την απαραίτητη αισθητική αποστασιοποίηση μιας στοχαστικότερης πρόσληψης. Μάλλον όμως, κανείς δεν θα αρνούνταν ότι το κείμενο συνεχίζει να σε παρασύρει και αφότου το έχεις τελειώσει.

Σεραφείμ Μπακολουκάς

ISBN: 960-03-3544-3
Αριθμός Σελίδων: 280

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Α.Ε.
Ζαλόγγου 11, 10678, Αθήνα
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Website: www.kastaniotis.com