ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΒΙΒΛΙΑ
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ
Μεγάλος Αδελφός: Αρχιτεκτονική και Παρακολούθηση
Μια πρωτότυπη έκθεση αρχιτεκτονικής παρουσιάζεται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Φιξ), από 18 Ιουνίου μέχρι 25 Αυγούστου.
Πρόκειται για μια παρουσίαση μοντέρνων προτάσεων αρχιτεκτονικής από επτά καταξιωμένους, αλλά και νέους επαγγελματίες του χώρου. Η παρουσίαση γίνεται, κυρίως, μέσω βιντεοπροβολών, έτσι ώστε ο θεατής να αισθάνεται ότι βρίσκεται μέσα στα κτίρια.
Κτίρια με απόλυτη διαφάνεια, χώροι εργασίας με ανοικτή διάταξη, έλεγχος και παρακολούθηση με κάμερες.
Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα και επιμελητή της έκθεσης, Μέμο Φιλιππίδη, ο σκοπός της έκθεσης δεν είναι να παρουσιάσει τον τρόπο που η αρχιτεκτονική διευκολύνει την παρακολούθηση, αλλά και τον τρόπο που διασφαλίζει την ιδιωτική μας ζωή και επιτρέπει ή αποτρέπει την οπτική παρακολούθηση και την εισβολή των μίντια.
Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται:
Tο «Blur Building» των Ελίζαμπεθ Nτίλερ και Ρικάρντο Σκοφίντιο από τη Νέα Υόρκη που κατασκευάστηκε για την ελβετική EXPO 2002. Tο «Blur Building είναι κρυμμένο, από τους περαστικούς, σε ένα σύννεφο νερού που δημιουργούν χιλιάδες εκτοξευτήρες. Σε αυτό το κτίριο οι επισκέπτες δεν έχουν επαφή με τον έξω χώρο και εντοπίζονται με ραντάρ. Οι επισκέπτες του κτιρίου μπορούν να φορέσουν ένα ειδικό λευκό πανωφόρι, αφού συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο με τα προσωπικά τους στοιχεία. Το πανωφόρι έχει την ικανότητα να τους δείξει αν ταιριάζουν με τα άτομα που συνομιλούν, αλλάζοντας χρώμα – κόκκινο για τα άτομα που έχουν ίδια ενδιαφέροντα, μπλε για τα άτομα που δεν ταιριάζουν.
Το «Facsimile Project» των ίδιων αρχιτεκτόνων, για το Moscone Convention Center στο Σαν Φρανσίσκο, θα είναι έτοιμο το 2003. Πρόκειται για ένα κτίριο που μπροστά του κινείται μια τεράστια οθόνη, μεγεθύνοντας αληθινές ή φανταστικές ιστορίες που εκτυλίσσονται μέσα σε αυτό.
Το «Tourbus Hotel» από την ομάδα «LTL» των Πολ Λούις, Mαρκ Tσουρουμάκι και Nτέιβιντ Λούις, από τη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα υβρίδιο ξενοδοχείου και τουριστικού πούλμαν. Οι επιβάτες του τουριστικού πούλμαν κάνουν την ξενάγησή τους, στα αξιοθέατα της πόλης, μέσα από τους διαδρόμους του ξενοδοχείου.
H ομάδα «tessera» με τους: Πηνελόπη Xαραλαμπίδου, Γεωργία Mανωλοπούλου, Aντονι Mπουλανζέρ και Eντουάρντο ντε Oλιβέιρα Pόζα, από το Λονδίνο, παρουσιάζουν ένα έργο που σχετίζεται με τον χώρο της έκθεσης: Tο «Σχέδιο Φιξ» - μια πρόταση που επεκτείνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με διαφανείς προσόψεις πάνω στις οποίες προβάλλονται εικόνες και μνήμες του γύρω αστικού τοπίου.
Το «Access House» του Tζόελ Σάντερς από τη Nέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα σπίτι το οποίο θα κατοικηθεί έως το 2003, από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, στη Τζόρτζια. Το κτίριο έχει μια πρόσοψη, η οποία ανοιγοκλείνει σύμφωνα με την επιθυμία των ιδιοκτητών και ένα ηλεκτρονικό κέντρο που παρακολουθεί όλες τις κινήσεις και αυτοματοποιεί όλες τις λειτουργίες - ανοίγει τις βρύσες αυτόματα, έχει ψηφιακό σεφ κ.α.
Το «Negotiate my Boundary!» από την ομάδα (+RAMTV), από το Λονδίνο. Πρόκειται για ένα συγκρότημα κατοικιών όπου οι μεσοτοιχίες μετακινούνται και οι προσόψεις προγραμματίζονται να ανοιγοκλείνουν, κάθε φορά, ανάλογα με τις ανάγκες των ιδιοκτητών. Η παρακολούθηση γίνεται από την αρχή – από τον τομέα της αγοράς που γίνεται αποκλειστικά μέσω Internet – όπου εκτός από την επιλογή του διαμερίσματος, ο αγοραστής μπορεί να επιλέξει και τους γείτονες του, αφού πρώτα δώσει τα προσωπικά του στοιχεία.
Η «Διασκορπισμένη Κατοικία» του Χρήστου Παπούλια - ένα σπίτι με δωμάτια σκορπισμένα σε διάφορες γωνιές της Αθήνας.
Το «Αόρατο Σπίτι» του Ανδρέα Αγγελιδάκη – από πολύ λεπτούς τοίχους.
Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Φιξ)
Λεωφ. Καλλιρρόης και Α. Φραντζή, Τηλ.: 010 - 9242111
Πρόκειται για μια παρουσίαση μοντέρνων προτάσεων αρχιτεκτονικής από επτά καταξιωμένους, αλλά και νέους επαγγελματίες του χώρου. Η παρουσίαση γίνεται, κυρίως, μέσω βιντεοπροβολών, έτσι ώστε ο θεατής να αισθάνεται ότι βρίσκεται μέσα στα κτίρια.
Κτίρια με απόλυτη διαφάνεια, χώροι εργασίας με ανοικτή διάταξη, έλεγχος και παρακολούθηση με κάμερες.
Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα και επιμελητή της έκθεσης, Μέμο Φιλιππίδη, ο σκοπός της έκθεσης δεν είναι να παρουσιάσει τον τρόπο που η αρχιτεκτονική διευκολύνει την παρακολούθηση, αλλά και τον τρόπο που διασφαλίζει την ιδιωτική μας ζωή και επιτρέπει ή αποτρέπει την οπτική παρακολούθηση και την εισβολή των μίντια.
Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται:
Tο «Blur Building» των Ελίζαμπεθ Nτίλερ και Ρικάρντο Σκοφίντιο από τη Νέα Υόρκη που κατασκευάστηκε για την ελβετική EXPO 2002. Tο «Blur Building είναι κρυμμένο, από τους περαστικούς, σε ένα σύννεφο νερού που δημιουργούν χιλιάδες εκτοξευτήρες. Σε αυτό το κτίριο οι επισκέπτες δεν έχουν επαφή με τον έξω χώρο και εντοπίζονται με ραντάρ. Οι επισκέπτες του κτιρίου μπορούν να φορέσουν ένα ειδικό λευκό πανωφόρι, αφού συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο με τα προσωπικά τους στοιχεία. Το πανωφόρι έχει την ικανότητα να τους δείξει αν ταιριάζουν με τα άτομα που συνομιλούν, αλλάζοντας χρώμα – κόκκινο για τα άτομα που έχουν ίδια ενδιαφέροντα, μπλε για τα άτομα που δεν ταιριάζουν.
Το «Facsimile Project» των ίδιων αρχιτεκτόνων, για το Moscone Convention Center στο Σαν Φρανσίσκο, θα είναι έτοιμο το 2003. Πρόκειται για ένα κτίριο που μπροστά του κινείται μια τεράστια οθόνη, μεγεθύνοντας αληθινές ή φανταστικές ιστορίες που εκτυλίσσονται μέσα σε αυτό.
Το «Tourbus Hotel» από την ομάδα «LTL» των Πολ Λούις, Mαρκ Tσουρουμάκι και Nτέιβιντ Λούις, από τη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα υβρίδιο ξενοδοχείου και τουριστικού πούλμαν. Οι επιβάτες του τουριστικού πούλμαν κάνουν την ξενάγησή τους, στα αξιοθέατα της πόλης, μέσα από τους διαδρόμους του ξενοδοχείου.
H ομάδα «tessera» με τους: Πηνελόπη Xαραλαμπίδου, Γεωργία Mανωλοπούλου, Aντονι Mπουλανζέρ και Eντουάρντο ντε Oλιβέιρα Pόζα, από το Λονδίνο, παρουσιάζουν ένα έργο που σχετίζεται με τον χώρο της έκθεσης: Tο «Σχέδιο Φιξ» - μια πρόταση που επεκτείνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με διαφανείς προσόψεις πάνω στις οποίες προβάλλονται εικόνες και μνήμες του γύρω αστικού τοπίου.
Το «Access House» του Tζόελ Σάντερς από τη Nέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα σπίτι το οποίο θα κατοικηθεί έως το 2003, από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, στη Τζόρτζια. Το κτίριο έχει μια πρόσοψη, η οποία ανοιγοκλείνει σύμφωνα με την επιθυμία των ιδιοκτητών και ένα ηλεκτρονικό κέντρο που παρακολουθεί όλες τις κινήσεις και αυτοματοποιεί όλες τις λειτουργίες - ανοίγει τις βρύσες αυτόματα, έχει ψηφιακό σεφ κ.α.
Το «Negotiate my Boundary!» από την ομάδα (+RAMTV), από το Λονδίνο. Πρόκειται για ένα συγκρότημα κατοικιών όπου οι μεσοτοιχίες μετακινούνται και οι προσόψεις προγραμματίζονται να ανοιγοκλείνουν, κάθε φορά, ανάλογα με τις ανάγκες των ιδιοκτητών. Η παρακολούθηση γίνεται από την αρχή – από τον τομέα της αγοράς που γίνεται αποκλειστικά μέσω Internet – όπου εκτός από την επιλογή του διαμερίσματος, ο αγοραστής μπορεί να επιλέξει και τους γείτονες του, αφού πρώτα δώσει τα προσωπικά του στοιχεία.
Η «Διασκορπισμένη Κατοικία» του Χρήστου Παπούλια - ένα σπίτι με δωμάτια σκορπισμένα σε διάφορες γωνιές της Αθήνας.
Το «Αόρατο Σπίτι» του Ανδρέα Αγγελιδάκη – από πολύ λεπτούς τοίχους.
Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Φιξ)
Λεωφ. Καλλιρρόης και Α. Φραντζή, Τηλ.: 010 - 9242111
ΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
- ΠΡΟΣΦΑΤΑ
- ΔΗΜΟΦΙΛΗ